Na wyspie bylem 5 dni...niestety bez moto...bo samolotem. Ciezki temat..w tamta strone dwa loty z powrotem trzy. Wracalem 27 godzin niestety innej opcji nie bylo...bo wiadomo tt. Koszt przelotu to 3200...znaczy taki mial byc...ale wzrosl o najdrozsze piwo jakie w zyciu wypilem. Kosztowalo 500£. Na lotnisku w Manchesterze po przespaniu nocy na krzeseleczkach spotkalismy dwie pary ze Szczecina tez lecace na tt. Kupilismy wspomniane wczesniej piwko..gadka sie kleila na tyle...ze k...a spoznilismy sie na samolot :-(  niby 2 minuty...ale dupa...nie wpuscili nas. Wtedy pierwszy raz sie zalamalem. Na cale szczescie...po wielkich bolach udalo sie zalatwic 6 miejscowek na kolejny lot za 3 godz. Koszt? Wlasnie te 500£. Po wyladowaniu z lotniska odebrala nas dziewczyna u ktorej mielismy zalatwiony nocleg w Kirk Michael. Zajebista dziewczyna...przez caly pobyt nas nianczyla..wozila..podpowiadala co robic. Za to co dla nas zrobila zaplacilismy...smieszne pieniadze. No a teraz ta pogoda: 1 dzien lipa..deszcz i deszcz...ale sie jakos tym nie przejalem...bo i tak w tym dniu nie byly planowane zadne wyscigi. Wiec co...grilik i imprezka. 2 dzien zaczal sie obiecujaco...bez palacego slonca..ale i bez deszczu. Wyscigi mialy rozpoczac sie chyba o 10:30...wiec biegusiem zajelismy miejscowki obok jakiegos kempingu...zanim zamknieto drogi. Jak zamkna lepiej po nich nie jezdzic i chodzic. Kary od 1000£! Wiec siedzimy i czekamy...nagle info ze bedzie okolo godz obsuwy..poniewaz po drugiej stronie wyspy na odcinku gorskim jest mgla. Ok. Czekamy. Zaczyna padac deszcz...czyli zly znak. Kolejne info ze przesuwaja o nastepne 2 godz. Wkurw niesamowity. Najgorsze jest to..ze nie mozna isc do domu na obiad czy piwko...bo drogi caly czas sa zamkniete. Po dluzszym czasie jak juz droga wyschla..przelecial marshal..i po godz podano info..ze odwoluja wyscigi. Wtedy drugi raz sie zalmalem. Przesiedzielismy na rowie okolo 6 czy 7 godzin i nie zobaczylismy nic. Wieczorem ostre chlanie...zeby nie zwariowac. 3 dzien..od rana slonce..planowane 5 wyscigow i kwalifikacje senior tt. Ostro zrezygnowanych Karolinka zawiozla nas na trase...na slynny mostek Ballaugh Bridge. W tamta strone sa o tyle lepsze miejscowki...ze mozna sie przemieszczac podrzednymi drogami i zmieniac miejsca do ogladania. Troche tloczno ale warto. No i wreszcie sie zaczelo...po przejezdzie pierwszego moto...juz wiedzialem...ze bedzie to zajebisty i udany wyjazd :-D Jezdzili caly dzien. 600..1000..sidecary..nawet kilka elektrykow. Zmienialismy miejsca kilkukrotnie...w Ramsey male zakupki..koszulki pamiatki i takie tam. Na koniec dnia ogladalismy kwalifikacje senior tt...z ogrodka rodzicow partnera Karoliny. Czad...moto lataly 270-280km/h obok nas na wyciagniecie reki. Chlopaki tam naprawde lataja na pelnej ku...e! Czasem trudno rozpoznac jakie moto przelecialo. Widzielismy tez jak jednemu z zawodnikow zablokowalo sie tylne kolo i wyglebil przy napewno grubo ponad 200km/h. Doslownie obok nas. Moto polecialo w pole w miejscu gdzie dzien wczesniej siedzielismy. Mina zony bezcenna :-) Najlepsze jest to..ze po calej akcji koles wstal..otrzepal sie..poszed na kemping..wzial sobie browarka..usiadl na rowie i razem z innymi ogladal wyscigi :-D 4 dzien...mialo padac od rana...wszystkie prognozy to zapowiadaly...ale jakims cudem nie padalo. Senior tt obejzalem sobie w Kirk Michael na murku...50 m od naszego domu. Bylo super...pelne 6 okrazen. No i na tym tt 2019 sie skonczylo. Jak otworzyli drogi..Karolcia przewiozla nas po calej nitce toru. Zaliczylismy pomnik Joeya..potem w Douglas padok..namioty mechanikow..caly park. Niestety padal deszcz i juz wszyscy sie powoli zwijali. Nie spotkalem zadnego startujacego....ale i tak wyjazd...mimo ze pelen przygod..uwazam za bardzo udany. Trasa bardzo zroznicowana i wymagajaca. Jest wszystko...zakrety..gorki..dolki...dlugie proste. Warto naprawde warto. Oby tylko pogoda byla...to podstawa. W czasie tt...wyspa doslownie zyje motocyklizmem. Raj na ziemi :-) Koniec wypracowanka :-) macie pytania...piszcie.